گردآورنده: محمد پزشگی
ناشر: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
تهیه کننده: پژوهشکده علوم و اندیشه سیاسی
سال انتشار: ۱۴۰۴
شابک: ۹-۹۸۹-۱۹۵-۶۰۰-۹۷۸
شماره کتابشناسی ملی:۹۹۲۵۳۹۴
معرفی کتاب
این کتاب مدعی است که جامعیت حکمت متعالیه به مثابه یک مکتب فلسفی اقتضا می‌کند که واقع‌گرایی فلسفه اسلامی تنها شامل «واقعیت‌های عینی» نبوده بلکه «واقعیت‌های برساختی» نیز می‌شود. اما حکمت متعالیه با ایده «واقع‌گرایی» ساده مخالف است که بر اساس آن ذهن صرفاً بمانند آیینه‌ای عمل می‌کند که از خارج بر آن تابیده می‌شود. بنابراین حکمت متعالیه به رغم پذیرش تصرفات ذهن در «صورت‌های» ادراکی می‌پذیرد که صورت‌های مزبور وجودی خارجی دارند و ذهن قادر به درک آنهاست. در این کتاب به بررسی واقع‌گرایی هستی‌شناختی، واقع‌گرایی معرفت‌شناختی و نظریه صدق در زمینه پدیده‌های سیاسی پرداخته شده است. نتیجه این بررسی‌ها آن است که بر اساس نظریه واقع‌گرایی متعالی پدیده‌های سیاسی از جهت هستی‌هایشان با حقایق ارتباط می‌یابند و قراردادی‌بودن هستی‌های آنها مانع از جریان و سریان قواعد حکمت متعالیه به‌خصوص قواعد «هستی» مطلق درباره آنها نمی‌شود.
